หุบกระฮังยอดฮิต
พวกเรา Raptor 3 คัน นัดรวมตัวกันที่ตลาดนัดแพรกตะคร้อช่วงเที่ยงของวันที่ 25 กรกฎาคม 2563 เราวางแผนกันว่า จะแวะเข้าไปเที่ยวหุบกระฮังเก็บบรรยากาศ และดูว่าเส้นทางเป็นอย่างไรบ้างแล้ว เรารู้ดีว่าฤดูกาลนี้ น้ำในแม่น้ำจะสูงอาจจะเป็นอุปสรรคทำให้พวกเราไปไม่ถึงปลายทาง แต่ก็ไม่เป็นไร พวกเราตกลงใจกันว่า ไปได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นถือว่ามาเก็บบรรยากาศ เพราะเป้าหมายที่แท้จริงของเราคือ น้ำตกแพรกตะคร้อ
และก็เป็นตามคาด ฤดูที่พวกเราไปถึงนี้ แม่น้ำมีน้ำเยอะ ส่งผลให้น้ำค่อนข้างลึก หากรถจะไปต่อได้จะต้องเป็นกลุ่มรถที่มีการยกสูง ไม่ใช่ Raptor Standard แบบพวกเรา หากจะไปต่อมีต้องซักพรมกันแน่นอน เวลาผ่านไปถึงประมาณบ่ายสองโมง ก้อนเมฆดำเริ่มตั้งเค้า พวกเราตัดสินใจวนออกมาและมุ่งหน้าไปน้ำตกแพรกตะคร้อทันที
มุ่งหน้าสู่น้ำตกแพรกตะคร้อ
พวกเราตั้งขบวนกันประมาณ 14.30 และเริ่มเดินทางเข้า เมฆดำตั้งเค้าแต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าฝนจะตกหนัก พวกเราเดินทางกันมาตามเส้นทางเรื่อยๆ จนในที่สุดพวกเราก็เริ่มเจออุปสรรค อุปสรรคแรกเป็นถนนเส้นแคบที่แม่น้ำตัดผ่าน แต่ปัญหาคือ ถนนขาดเล็กน้อย หากพวกเราไม่เล็ง Line ให้ดี อาจจะมีโอกาสพารถตกน้ำและพลิกตะแคงได้ จึงต้องมีการลงมาเดินตรวจสอบเส้นทางให้มั่นใจก่อนจะนำรถผ่านเส้นทางนั้น
และเมื่อผ่านจากถนนที่ขาดเส้นแรก เราก็พบกับถนนขาดเส้นที่สองทันที และเส้นนี้ขาดรุนแรงลักษณะที่ ทำให้เราไม่สามารถใช้เส้นทางนั้นได้เลย พวกเราประเมินคร่าวๆ แว่บแรกเริ่มคิดว่า วันนี้อาจจะไม่มีดวงแล้ว อาจจะไม่สามารถไปถึงปลายทางได้ แต่ด้วยประสบการณ์ของพี่แหลม และพี่แอ๊ด เราเห็นเส้นทางหลบออกข้าง ลงน้ำและน่าจะไต่กับเข้าเส้นทางได้ ประกอบกับมีต้นไม้ล้มขวางอยู่ ไม่รอช้า พวกเราช่วยกันยกย้ายต้นไม้ออกนอกเส้นทาง และเบี่ยงหลบลงน้ำเดินทางไปต่อได้ ในขณะที่เบี่ยงหลบ พวกเราก็รู้ตัวแล้วว่า ณ จุดนี้ ตอนขาออก… สนุกแน่!
เราเดินทางกันมาต่อเรื่อยๆ อีกสักพัก เราก็เจอถนนที่มีแม่น้ำวิ่งผ่าน และอีกครั้ง มีถนนขาดและมีกองพุ่มไม้ ล้มขวางทางอยู่ เช่นเดิม พวกเราตัดสินใจเคลียร์เส้นทาง ย้ายกิ่งไม้ออก และเบี่ยงหลบทางขาด (ลงน้ำ) ระหว่างที่ย้ายกิ่งไม้ ฝนก็เริ่มพรำลงมาและมีทีท่าจะหนักขึ้นเรื่อยๆ จากตอนแรกที่คิดว่า วันนี้อาจจะแห้ง เส้นทางเริ่มเปลี่ยนไป ป่าเริ่มมีลักษณะดิบชื้นมากขึ้น ถนนเริ่มลื่นมากขึ้น ถึงแม้เส้นทางจะเป็นดินผสมหินก็ตาม
หลังจากอุปสรรคที่สอง ที่เราย้ายกิ่งไม้นี้ เดินทางต่อมาอีกไม่ไกล เราเจออุปสรรคก้อนโตอีกแล้ว! ต้นไม้ใหญ่ล้มขวางทาง ในขณะที่ฝนก็ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เป็นสัญญาณเร่งพวกเราให้ต้องรีบเดินทางไปถึงจุดหมายเพื่อกางเต๊นท์ และต้นไม้ที่ล้มขวางอยู่ข้างหน้านี้ ไม่ใช่ต้นเล็กๆที่จะช่วยกันขยับได้ ไม่รอช้า เราตัดสินใจเอาเชือกคล้องต้นไม้ ค่อยๆใช้รถลองดึงต้นไม้ออกนอกเส้นทาง เมื่อต้นไม้ติดขยับไม่ได้แล้ว ก็ใช้ Winch + Snatch Box (รอก) บังคับไปที่ปลายต้นไม้อีกข้างและดึงประคองไปอีกทาง พยายามหาทางเบี่ยงต้นไม้จนในที่สุด ต้นไม้ก็กลิ้งออกนอกเส้นทาง และพวกเราสามารถเดินทางไปต่อได้
หลากอุปสรรคเหล่านี้ เป็นลางบอกว่า เส้นทางนี้ ไม่มีใครมาก่อนหน้าพวกเราแน่นอน ยิ่งทำให้พวกเราตื่นเต้นเมื่อไปถึงปลายทาง และเมื่อพวกเราไปถึง จุดหมาย ไม่ได้ทำให้พวกเราผิดหวังแต่อย่างใด ลานกางเต๊นท์ในป่าทึบ ต้นไม้หนาเขียวชอุ่ม น้ำตกใสไหลเย็นอยู่ติดกับจุดกางเต๊นท์ ไม่มีผู้คนมาวุ่นวาย นี่ช่างเป็นสวรรค์แท้ๆ พวกเราไม่รอช้า รีบจัดแจงกางเต๊นท์ บางคนพักผ่อนลงแช่น้ำตกให้ผ่อนคลาย นั่งพูดคุยสบายใจ บางคนสุขใจทำกับข้าว และร่วมแชร์มื้ออาหาร เป็นบรรยากาศที่… วิเศษจริงๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น เดินทางออกจากน้ำตกแพรกตะคร้อ
พวกเราพักผ่อนกันตามสบาย ตื่นเช้าทำอาหารเช้าท่ามกลางป่าลึก ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่พวกเราอุตส่าห์ฝ่าฟันมาถึง และเก็บภาพหมู่รวมไว้ในความทรงจำ จากนั้นพวกเราจึงตั้งขบวนเดินทางออกจากน้ำตกแพรกตะคร้อ โชคดีที่คืนที่ผ่านมาฝนไม่ได้ตกหนักนัก เส้นทางจึงไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมเท่าไหร่ เราเดินทางกันออกมาได้เรื่อยๆ จนกลับมาถึงอุปสรรคเส้นทางขาด ที่เมื่อตอนขามาเราต้องเบี่ยงหลบลงไปทางแคบและลงน้ำ แต่ครั้งนี้มันกลับกัน เราจะจากน้ำ ไต่ดินลื่นๆขึ้นไปและทางแคบมากกกก มีโอกาสสูงที่ดินจะถล่มและรถอาจจะตะแคงตกน้ำได้ ไม่รอช้า วิทเริ่มลองดูก่อน และผลก็ตามคาด… ลื่น.. แถ… Winch ลากปั่นให้ตัวเองรอดขึ้นมาได้ แต่ผลจากการปั่นก็ยิ่งทำให้เส้นทางเสียหาย และลำบากขึ้นไปอีก ถัดมาพวกเราค่อยๆเอาจอบเสียมทำทางให้กว้างขึ้นเล็กน้อย พี่แอ๊ดตั้งลำใหม่ลงน้ำไปลึกขึ้น แต่ก็ตั้งให้ Line ชัดเจนขึ้นและลองเร่งทยานขึ้นจากน้ำ แต่ผลก็เช่นกัน ลื่น…แถ และต้องค่อยๆใช้ Winch ช่วยลากขึ้นมาอีกเช่นกัน สุดท้ายเราเคลียร์ทางอีกครั้งเพื่อให้พี่แอ๊ดมาตั้งลำและลองค่อยๆขึ้นจากน้ำดู ผลปรากฎว่า พี่แอ๊ด+Winch สามารถขึ้นมาได้อย่างนิ่มนวลไม่มีอาการลื่นใดๆ “สุดยอดครับพี่แอ๊ด”
หลังจากผ่านอุปสรรคมาได้ พวกเราเดินทางกลับออกมาที่ตลาดแพรกตะคร้อ หาร้านพักทานอาหารเที่ยงและพักผ่อนยืดเส้นยืดสายกันเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินทางมุ่งหน้าสู่แก่งกระจาน เพื่อหวังว่าจะเดินทางเข้าไปตั้งแคมป์ในบ้านโป่งลึก แต่ครั้งนี้เราทำการบ้านมาไม่ดีพอ ทางเข้าบ้านโป่งลึกปิดไม่ให้เข้า (จากฤดูกาล) เราจึงต้องตัดสินใจ ย้ายไปตั้งแคมป์และพักผ่อนสบายๆที่ท้ายเขื่อนแก่งกระจาน แต่ถึงแม้จะไม่ได้เข้าไปยังบ้านโป่งลึกแต่บรรยากาศการกางเต๊นท์ริมเขื่อน ขอเพียงได้ทำกับข้าว นั่งคุยกับมิตรสหายสบายใจ ท่ามกลางแสงดาว แค่เท่านี้ก็สุขใจแล้ว
